چرا دختران و پسران دوست می‌شوند؟

رابطه دختر و پسر

در جامعه امروز، تعامل زن و مرد اجتناب ناپذير است. دختران درمحيط هاي کاري و تحصيلي حضور پررنگ تري دارند و همين مسالهمي تواند زمينه ساز تعامل هاي نزديک تر شود. اما به طور کلي بايددانست که هر ارتباطي، دوستي دختر و پسر نيست.

دوستي دختر و پسر يعني «ارتباطي که بين دو جنس مخالف وجود دارد ودر اين ارتباط محبت، صميميت، عشق و علاقه قلبي ويژه وجود دارد.» درکل، ميتوان گفت که دوستي دختر و پسر آن رابطه‏اي است کهصميمانه و گرم و عمدتاً پنهاني باشد و از طريق ديدارهايمخفيانه، ارتباط تلفني و... ايجاد ‏شود. در واقع وقتي احساس کرديد دررابطه شما با جنس مخالف، چيزي وجود دارد که دوست داريد آن را ازاطرافيان پنهان کنيد، چه حس تان به طرف مقابل باشد، چهديدارهايتان و چه جملاتي که بين شما رد و بدل مي شود، بدانيد کهوارد يک رابطه دوستي شده ايد.

مشکلات مالي و شرايط سخت ازدواج در جامعه ما، عوامل مهمي هستند کهباعث فرار پسران از ازدواج شده است. بسياري از جوانان در اينزمانه ترجيح ميدهند خوش باشند. ازاينرو، به ازدواج با نگاه منفيمينگرند اما از آنجا که زن و مرد هر دو به هم نيازمندند و رفعنيازهاي عاطفي و احساسي آنها در حال حاضر از طريق ازدواج به سختيامکانپذير است، متأسفانه شاهد گسترش ارتباطات از نوع ناسالمهستيم.

وعده ازدواج
يکي از بھانه ھاي ارتباط بين پسران و دختران جوان، وعده ازدواجاز طرف پسر است که معمولا با اين وعده ھا، پسران با دخترانارتباط برقرار مي کنند. دختر و پسر با طرح مسئله ازدواج بايکديگر رفاقت کرده و سعي مي کنند نيازھاي عاطفي ھمديگر رابرآورده کنند. حقيقت امر اين است که اين وعده ھا در حد خيال باقيمانده و جامه عمل نمي پوشند؛ زيرا خانواده چنين افرادي رادر حد لازم پخته و شايسته براي ازدواج نمي يابند. طرح مسئلهازدواج اگر از سوي پسر ھم مطرح شود، با مخالفت خانواده اشروبه رو مي شود و حتي اگر پسر به خواستگاري دختر نيزبرود، خانواده دختر چنين ازدواجي را نمي پسندند.

بنابراين، وجود فکر ازدواج در بين دختران و پسران تنھا نوعيسازوکار دفاعي براي ايجاد رضايت خاطر و رھايي از اضطراب است.ا ضطرابيکه در اثر عمل خلاف قواعد و ھنجارھاي خانواده و جامعه به وجود مي آيد.بھترين روش ايجاد ارتباط، عمل در پرتو اصول ديني است؛ که خانوادهپسر از خانواده دختر خواستگاري کند و تحت نظارت والدينتحقيقات ادامه يابند و از خصوصيات ھمديگر مطلع شوند.

انگيزه جنسي
از انگيزه ھاي ديگر ارتباط دختر و پسر جوان بھره بريجنسي است. اين پديده در ميان اقشاري از جامعه که از لحاظ رشدفکري و فرھنگي در انحطاط شديدي به سر مي برند، بيشتر ديده ميشود. اين افراد براي ارضاي غرايز جنسي خود، ھمه ارزش ھايخانوادگي و فردي خود را قرباني مي کنند و دست به رفتاري مي زنندکه براي اغلب افراد جامعھ، بسيار پست تلقي مي شود.چنانچه اين ارتباط ھاي ناپسند منجر به رابطه جنسي بيندختر و پسر شوند، مشکلات زيادي براي دختر که قرباني اصلي اينرابطه است به وجود مي آيد. درگيري ذھني درباره اينکه مبادا اينارتباط در آينده براي او مشکل ساز باشد، تعادل رواني اش را به نحوچشم گيري برھم مي زند و فشار رواني زيادي بر او تحميل ميکند. چنين دختراني براي ازدواج با مشکل مواجه مي شوند و حاضر بهازدواج نيستند و اگر زماني با فشار خانواده تن به ازدواج دھند،ھميشه نگران افشاي رابطه گذشته خود ھستند و از اينکهھمسرشان از رابطه مخفي آنھا در گذشته آگاه شود رنج ميبرند.

توھم قدرت و جاذبه
يکي ديگر از انگيزه ھاي دوستي با جنس مخالف اين است کهپسران داشتن دوست دختر را يک قدرت اجتماعي براي خود تصور مي کنندو دختران نيز داشتن دوست پسر را يک جاذبه فردي و اجتماعي برايخود به حساب مي آورند. اما طولي نمي کشد که متوجه مي شوند اين قدرتنمايي و جاذبه ارائه شده، به قيمت ازدست دادن بسياري از جاذبه ھا وقدرت ھاي اجتماعي و شخصيتي ديگر تمام شده است. در نتيجھ، دوستيھا به پايان مي رسند و حسرت از بين رفتن شرافت و ارزشمندي خويش،دنيايي از تعارض را در درون دختر و پسر باقي مي گذارد.

پناه جويي به يکديگر
دختران و پسران جواني که در خانواده مورد بي محبتي قرار ميگيرند و از وضعيت رواني و اجتماعي خويش ناراضي ھستند و خود راسرگردان و آشفته مي يابند، از طريق برقراري روابط پنھاني باجنس مخالف، درصدد کسب اطمينان خاطر و رضايتمندي بيشتر و ھمچنيندر جست و جوي پناه گاھي براي جبران کمبودھاي محبتي خودھستند. اما اطمينان خاطري که دختران و پسران از طريق برقراريدوستي به دنبالش ھستند ھيچ گاه حاصل نمي شود؛ زيرا اينروابط پنھاني و به دور از چشم خانواده صورت مي گيرد.به ھمين دليل، دختر و پسر بايد وقت و توان زيادي صرف کنند تابتوانند زمينه اين رابطه را فراھم کنند و تحمل ترس و اضطراب مستمري کهدو طرف بايد تحمل کنند تا اين روابط از چشم آشنايان پنھانبماند، رضايتمندي و آرامشي را که به دنبال آن ھستند، خنثي مي کند.

در برخي از جوانان علاوه بر کمبود محبت، کمبود اقتصادي ھم وجود دارد.البته اين مسئله بيشتر در افرادي که خانواده آنھا به لحاظ مالي در سطحپاييني بوده است و قصدشان براي برقراري ارتباط با جنس مخالف،تأمين مالي و عاطفي توسط طرف مقابل است. آنھا براي رسيدن به ھدفشاناغلب با افرادي دوست مي شوند که از نظر مالي بالاتر از خودشان ھستند واين دوستي، علاقه و ازدواج را بھانه اي براي رابطه شان معرفي ميکنند.

روابط آسيب زا
ارتباط و مواجھه پسران و دختران، امري اجتناب ناپذير است.ھنگامي که از روابط دختران و پسران به عنوان معضل اجتماعي وآسيب زا ياد مي شود، منظور روابط پنھاني، غيرعادي و ناپختهاي است که به دور از ھرگونه شناخت کافي بوده و به صورت ھيجاني،تخيلات و ر?ياھاي غيرواقعي صورت مي گيرد. دختران و پسرانيکه به منظور جلب توجه جنس مخالف و با ھدف دوست يابي از بين آنان،افرادي مانند خود را مي يابند و روابط نامتعادلي برقرار مي کنند،معمولا با احساس سرخوردگي و بيھودگي و نيز احساس بيزاري ازخود به خانه باز مي گردند.

غريزه جنسي غريزه اي نيرومند است که ھرچه بيشتر اطاعت شود، سرکشتر مي شود؛ ھمچون آتشي که ھرچه بيشتر به آن خوراک بدھند،شعله ورتر مي شود.

نظر اسلام چيست؟
رابطه دوستى بين دختر و پسراين نوع رابطه از نظر اسلام حرام استو قرآن دوستى بين دختر و پسر و اينگونه روابط را نهى کردهاست، زيرا عفت عمومى جامعه با اين نوع روابط آسيب جدى ميبيند وپايههاى ازدواج و خانواده سست ميشود و صدها مفسده اخلاقى براىدختر، پسر و جامعه بهوجود ميآيد.

با توجه به شرايط خاص دوران جوانى و طولانى بودن دوران تجرد برخي ازافراد و خطرات جدى تمايلات آشکار و پنهان غرايز نفسانى، لازم استپسران و دختران، روابط خود را از نظر کمّى و کيفى تحت کنترل قراردهند و در سطح ضرورت حفظ کنند.

بنابراين، توصيه ما اين است که به نکات زير توجه کرده و حتماً به آنهاعمل کنيد:

?- اگر ضرورتى نيست، از ايجاد رابطه با نامحرم پرهيز شود ودختران در مقابل افراد نامحرم بهجاي رفتارى صميمانه، رفتارى متکبرانهداشته باشند. در احکام شرعى آمده است که در غير ضرورت، مکروه است کهمرد با زن هم صحبت شود، مخصوصاً زن و مرد جوان. علت اين است کهچه بسا همين هم صحبت شدنها غرايز جنسى افراد را تحريک و يک الفتو محبت شهوانى بين مرد و زن ايجاد کند و نقطه آغازى براى غوطهورشدن درانحراف و فساد شود. به هر حال، انسان بايد دقيقاً درون خود را بکاود وباطنش را عميقاً مطالعه کند تا بفهمد که صحبت کردن با افراد نامحرم،چه ضرورتى براى او دارد.

?- در صورت ناچارى و ضرورت روابط با نامحرم، تا آنجا که به شکستنحريم احکام الهى منجر نشود، اشکالى ندارد. بنابراين، گفتوگوو نگاههاى متعارف و بدون قصد لذت و ريبه اشکالى ندارد. اما لازماست که ارتباط در کلاسها، بهگونهاى باشد که کمترين اختلاطپديد آيد و در معاشرت و گفتوگو، هنجارهاى شرعى زيررعايت شود:

از گفتوگوهاى تحريککننده پرهيز شود؛
از نگاههاى آلوده و شهوانى خوددارى شود؛
حجاب شرعى رعايت شود؛
قصد تلذذ و ريبه در کار نباشد؛
دو نفر نامحرم در محيط بسته تنها نباشند.

0