چطور زندگی زناشویی نامطلوب خود را دوست بدارید

چطور زندگي زناشويي نامطلوب خود را دوست بداريد















چگونه با انتظارات غير منطقي در ازدواج مقابله کنيد



يک روز صبح پاييزي مريم در آشپزخانه مشغول نوشيدن چايبود. درخت داخل حياط طلايي شده بود و خورشيد ميتابيد. او بايد آمادهميشد تا سر کار خود در دفتر مجله حاضر شود. با نارضايتي به اين فکرميکرد، "چرا حالا که ازدواج کردهام هم باز بايد سر کار بروم؟چرا شوهرم نبايد از من محافظت کند؟ دوست دارم در خانهبمانم."

به ياد ميآورد، "اين فکر شوکهام کرد. بعد از فکرم خندهام گرفت.من عاشق کارم بودم و هيچوقت به اين فکر نميکردم که از آن بيرونبيايم. تازه به درآمد آن هم نياز داشتيم. متوجه شدم که آن قسمت از منبه دنبال يک ازدواج خيلي سنتي بود. آنجا شوهرم را بخاطر يک انتظارناگفته و درواقع احمقانه متهم کردم که از دوران کودکي با من بودهاست."
انتظارات و توقعات زندگي زناشويي که نيمه پنهان بوده و بهزبان نميآيند، زن و شوهرها را در مرحله ادراک به آزمايش ميکشد. اين"قوانين" که در دوران کودکي و سالهاي نوجواني با نگاه کردن بهوالدينمان و جذب مفاهيم مربوط به نقش زن و شوهر در جامعه؛ ازوابستگيها و اعتقادات مذهبي ما؛ از برنامههاي تلويزيوني، فيلمهاو کتابها شکل ميگيرند. عشقها و دوستيهاي قبلي هم ميتوانندشکلدهنده انتظارات ما باشند. و در سطحي عميقتر، معمولاً باور داريم کههمسرمان زخم و جراحتهاي روحي دروني ما را التيام خواهد بخشيد.
اين تخيلات بعد از ازدواج بيرون ميآيند (که براي آنهايي که سالها قبلاز ازدواج دوست بوده و رابطه داشتهاند واقعاً تعحببرانگيز است).اما متخصصين عقيده دارند که تخيلات مربوط به کارهايي که همسرتان بايدو نبايد انجام دهد، خطرناک هستند. اگر همسرتان را با يکاستاندارد غيرممکن مقايسه کنيد، اگر نتواند ذهن شما را خوانده وآسيبهاي کودکي شما را التيام بخشيده و به طرز جادويي زندگيرويايي براي شما بسازد، نااميد و دلسرد خواهيد شد.
وقتي زوجي هنوز دلباخته هم هستند، نياز به چيز زيادي ندارندچون هنوز از آن عشق و دلباختگي اوليه لذت ميبرند. توقعتانخيلي کم است، احساسي عالي داريد و زمان زيادي را براي خوشنود کردنهمديگر صرف ميکنيد. اما هرچه رابطه عميقتر ميشود، توقعات وانتظارات تغيير ميکنند. و زمانيکه آن نيازها برآورده نشوند، ديگرکاري از دست همسرتان براي خوشنود کردن شما برنخواهد آمد و همهچيز آزاردهنده به نظر خواهد رسيد. هر خستگي و دلزدگيثابت ميکند که رابطهتان درست نبوده و براي هم ساخته نشدهايد. دعواها ومشاجرهها شروع ميشوند و اين مشاجرات بر سر موضوعات اصلي که اذيتتانميکند نيست.
دليل آن معمولاً اين است که خودتان هم نميفهميد که موضوعات و مشکلاتاصلي چه هستند—يا از به زبان آوردن آنها واهمه داريد. اولينقدمتان؟ بايد انتظارات و توقعات خودتان درمورد ازدواج را آشکارکنيد—مجموعهاي از اعتقادات شوکهکننده، گاهي مسخره و خندهدار ومعمولاً آسيبپذير. از اينکه آماده کردن صبحانه صبح با کدامتانباشد گرفته تا زماني که ميخواهيد بچهدار شويد، از اينکه درچه چيزهايي سرمايهگذاري کنيد تا اينکه چند وقتيکبار رابطهجنسي داشته باشيد، از اينکه همسرتان درمورد مدل مويجديدتان چه بايد بگويد تا اينکه صبحها چطور به همصبحبخير بگوييد.
در هر مرحله از زندگي زناشويي ممکن است انتظارات جديدي به وجودآيد، مثل اينکه کي خانه بخريد، کي به اتفاق هم در باغچهگلکاري کنيد، کي بچهدار شويد، چطور با يک بيماري حادکنار بياييد، در زمان سختيهاي اقتصادي چه برخوردي داشته باشيد ويا حتي رفتارتان در زمان ميانسالي. اگر الان مهارت لازم براي کشفانتظاراتتان را به دست آوريد، به شما کمک ميکند کشف کنيد در هر مرحلهاز زندگي واقعاً چه در ذهنتان ميگذرد.

اشتباه متوجه منظورمان نشويد. همه توقعات و انتظارات غيرواقعبينانهنيستند. نيازي هم نيست که انتظاراتتان را ناديده بگيريد. وقتيکنترل توقعاتتان را به دست گرفتيد—و همسرتان هم همين کار راکرد—مي توانيد ليست انتظاراتتان را با هم مقايسه کنيد. براي شناختنبهتر همديگر، درمورد هر کدام با هم صحبت کنيد.
تصميم بگيريد که کداميک از انتظارات همديگر را ميتوانيدبرآورده کنيد. خيلي مهم است که براي خوشنودي همسرتان تلاش کنيد، حتياگر ديدگاه خودتان درمورد يک ازدواج موفق آنگونهنباشد. و از ساير انتظارات بعنوان يک نقطه شروع براي کشف و رشد فردياستفاده کنيد: شايد از همسرتان انتظار داشتهايد که يک هيجان جديد واردزندگيتان کند اما توقعاتتان برآورده نشده است. خودتان فعاليتهاييکه دوست داريد را دنبال کنيد: صخرهنوردي؟ اسکيت؟ يا شايد هم طراحيجواهر؟

نکاتي مثبت
انتظارات خود—و همسرتان-- را بپذيريد. اين اميدها و آرزوها—و حتيبايدها—نشانه نيازهاي عميق شماست. ازدواج شما قادر به برآورده کردنهمه آنها نيست اما ناديده گرفتن آنها هم باعث ميشود هر دوي شمااحساس نااميدي، تنهايي و خشم کنيد.
چيزهايي از همسرتان بخواهيد که واقعبينانه باشند. احتمالاًهمسرتان نميتواند هر روز صبح صبحانه را آماده کرده و در تختتانبياورد، روزي سه بار از ظاهر شما تعريف و تمجيد کند يا هيچوقتدعوايي شروع نکند. اما ميتواند زمان بيشتري براي درست کردن غذا وگذراندن وقت با شما صرف کند. توافق درمورد برخي توقعاتواقعبينانه احساس موفقيت و رضايت را در هر دوي شما ايجاد خواهدکرد.
ببينيد چه کاري از دست خودتان برميآيد. مريم داستان ما نميتوانستاز شغل خود استعفا دهد و بيخيال در خانه بماند، در صندلي زير درختزيباي حياط لم بدهد و کتاب بخواند اما متوجه شد که ميتواند کاري بااسترس کمتر پيدا کند که اجازه دهد بتواند از زندگي زناشوييخود لذت بيشتري ببرد. يک سال بعد، کار خود را عوض کرد و زمان بيشتريبراي زندگي زناشويي خود و خانواده داشت.
براي چيزي که نميتوانيد داشته باشيد افسوس نخوريد. يکي ازسختترين کارها در ازدواج قبول کردن اين است که بعضي از موارد ليستبايدهايتان هيچوقت توسط همسرتان اجرا نخواهد شد—بخاطر اينکه اوکامل نيست و دليلي هم ندارد که شاهزاده قصه شما باشد. وقتي چيزيرا واقعاً ميخواهيد که ميدانيد قرار نيست به دست بياوريد، ميتوانيدناراحت يا عصباني شويد و يا کاري را بکنيدکه همه زن و شوهرها بعد ازگذشت چند سال از ازدواجشان ميکنند: افسوس چيزهايي رابخوريد که به خاطر تعهد ازدواج نتوانستيد به دست آوريد. قبول کردنازدواج و همسرتان باوجود ناکاملي آنها، تمريني درازمدت است که براي يکرابطه سالم و خوشبخت ضروري است.
از نااميدي بعنوان نشانهاي از انتظارات ناخودآگاه استفاده کنيد.وقتي در زندگي زناشويي خود و از دست همسرتان نااميد و دلسردشديد، کمي مکث کرده و به آن توقعتان فکر کنيد. اين کار باعث ميشوددرمورد انتظاراتتان هوشياري و آگاهي به دست آوريد که اعمال ورفتارهايتان را هدايت ميکند. آيا توقعتان منطقي بوده است؟ آيا بهترنيست خودتان آن را برآورده کنيد؟
همسرتان را با همسر ديگران مقايسه نکنيد—يا ازدواجتان را باديگر ازدواجها. روي عشق، خندهها، غصهها و کشمکشهاي دنياي خودتانتمرکز کنيد. هيچ همسري ايدآل نيست و هيچ ازدواج ايدآلي هموجود ندارد. با اين وسوسه که به خودتان بگوييد "اگر فقطهمسرم شبيه به شوهر دوستم بود" يا "اگر ازدواج ما مثل ازدواجآنها بود" مقابله کنيد. هر ازدواجي خاص است و پستيبلنديهاي خاصخود را دارد.

مراقب توقعاتي که از خودتان داريد باشيد. 30 سال پيش نيست و شماهم پدر و مادرتان نيستيد. بااينکه بسياري از زوجهاي تازهازدواجکرده ناخودآگاه از خود انتظار دارند که زندگيشان بهاندازه زندگي والدينشان خوب و کامل باشد. درمورد کليشههايفرهنگي جامعه از همسر ايدآل نير همينطور است.
مردمان

0