ظرافت های زمانی در طرح مسایل زوجین
- 4:22
- شنبه 30 خرداد 1394
- نظرات
در آغاز زندگي مشترک، زوج ها به خاطر آن که بيشتر در فضاي مهيج وعاطفي - جنسي قرار دارند معمولا کم تر به نقش فرديت توجه نشان مي دهندو اگر بتوانند دوست دارند حتي وقتي خوابند راهي براي ورود بهدنياي همديگر داشته باشند يعني حتي در زمان هاي خواب همهمديگر را تنها نگذارند.
زمان از جمله عناصري است که همه ما با آن سر و کار داريم مثل ماهيهايي که در آب غوطه ورند، ما هم در زمان غوطه وريم و مثل ماهي هايآکواريومي که هر روز آب آن ها تازه مي شود ما هم هر روز، زمان مانتازه مي شود. روز قبل را از ما مي گيرند تا روز بعد را به مابدهند، ما زمان هاي محدودي را در اختيار داريم. ثروتمند و فقير وپادشاه و گدا هم ندارد. مثلا اگر براي کارمندي که حقوقاش در ماه يک ميليون تومان است روز 24 ساعت است براي يک ميلياردر همزمان همان 24 ساعت است و او حتي اگر بخشي يا همه دارايي اش را همصرف کند نمي تواند يک دقيقه به زمان خود بيفزايد. زمان اندوختني نيستو نمي توانيم مثلا جايي ترشي زمان بيندازيم. مثلا زمان را لاي آب نمکبگذاريم تا براي مدت ها بماند يا نگهدارنده اي چيزي بهزمان اضافه کنيم که امروز ما کش بيايد چون امروز به ما خوشگذشته به واسطه نگهدارنده اي قوي همچنان امروز رانگه داريم.
وقتي اين عبارت ها را در ذهن مرور مي کنيم مي بينيم زمان مثل ماهي،ليز و مثل آدم برفي در معرض آب رفتن است از سوي ديگر زوجي که ميخواهند زندگي آرام، پوشاننده و پيش برنده اي را با همتجربه کنند بخواهند و نخواهند سر و کارشان با زمان مي افتد.
ديگراني که از قاچ هاي زماني ما سهم مي برند
در آغاز زندگي مشترک، زوج ها به خاطر آن که بيشتر در فضاي مهيج وعاطفي - جنسي قرار دارند معمولا کم تر به نقش فرديت توجه نشان مي دهندو اگر بتوانند دوست دارند حتي وقتي خوابند راهي براي ورود بهدنياي همديگر داشته باشند يعني حتي در زمان هاي خواب همهمديگر را تنها نگذارند. مثلا اگر قبل از خواب دستهايشان در دست همديگر است به محض سنگين شدن پلک ها وورود به دنياي خواب هم دست هايشان در دست همديگر باشد و در خوابهرچه مي بينند و هر کجا که مي روند با هم باشند و تجربه مشترکيرا از سر بگذرانند.
خوشبختانه دنياي خواب يک دنياي کاملا فردي است و زوج هاي عاطفي-احساسي ما هم نمي توانند به اين دنيا کلک بزنند، به خاطر همينهرچقدر هم که تمرين کنند هر کسي خواب هاي خاص و متفاوت خودش راخواهد ديد. پس به مرور زمان اين زوج ها حس خواهند کرد که تنهاشدن نه تنها در دنياي خواب حتي براي بيداري هم ضرورت دارد و قرار نيستما همه زمان هايمان را به هم اختصاص دهيم.
تازه اين وقت هاست که آن ها مي فهمند اگر زمان را يک "هندوانه"تصور کنيم و وابستگي هايمان را يک "مهماني" فرض بگيريمعاقلانه و منطقي و مودبانه نخواهد بود که دو نفر در يک مهماني بنشينندو جلو چشم جمع يک هندوانه را قاچ کنند و همه قاچ هايهندوانه را خودشان بخورند. اين است که زمان را بين فرديت، روابطخانوادگي، فاميلي، همسايگي و دوستان قاچ مي کنند و سهمهر کسي را مي دهند.
يک دقيقه وقت داري؟
گاهي تصور اوليه زوج ها از محبت و عاطفه اين است که دايم بههمديگر بچسبند. اين يک تصور خام است. يک زوج مي توانند کنارهم باشند حس بسيار خوبي داشته باشند اما در آن زمان هر کسي کار مطلوبخود را انجام دهد. اين به معناي آن نيست که يک زوج نبايد هيچ کارمشترکي را با هم انجام دهند. اما به اين معنا است که اگر مثلا دريک زمان واحد، يک طرف رابطه کتابي مي خواند و طرف ديگر رابطهنقاشي مي کشد حس کنيم شکافي بين آن دو افتاده است. آن لحظه زن ازکشيدن نقاشي لذت مي برد و مرد از خواندن کتاب. اما فرض کنيد مرد بهاجبار بخواهد زن را در لذت خواندن کتاب سهيم کند يا زن بخواهد مرد رادايم در جريان پيشرفت لحظه به لحظه نقاشي اش بگذارد. واقعيتآن است که اين تجربه چندان خوشايند نخواهد بود.
اگرچه در روزهاي آغازين زندگي مشترک ممکن است اين باهم بودن هاي زماني جذاب به نظر برسد اما دير يا زود به تجربه اي کسالتآور تبديل خواهد شد. اين به آن معنا نيست که طرفين، همديگر را درآن زمان اصلا در جريان کارهاي هم نگذارند اما ظرافت هايي در اينباره لازم است. مثلا زن درست در لحظه اي که فکر مي کند حالا ارزش اشرا دارد بوم نقاشي را به طرف مرد بگيرد و تجربه رنگ و قلم وهنرش را روي بوم به مرد نشان دهد اين کار را انجام مي دهد يا مثلا مردبعد از خواندن 50 صفحه از يک رمان به پاراگرافي يا سطري ميرسد که بسيار مشعوف کننده و جالب توجه است، به زن مي گويد يکدقيقه وقت داري؟ يک دقيقه هم که مي گويد واقعا يک دقيقه است.يعني مرد با خود مي سنجد که خواندن پاراگراف مورد نظرشچقدر زمان مي برد؟ يک دقيقه کافي است؟ کافي است. پس به زنمي گويد يک دقيقه وقت داري؟ زن قبول مي کند و آن دودر يک دقيقه تجربه اي لذت بخش يا قابل تأملي را از سر ميگذرانند.
ظرافت هاي زماني در طرح مسايل زوجين
بسياري از اختلاف هايي که ميان زوج ها پيش مي آيد به خاطر اهميتندادن به موضوع زمان است. اگر دقت کنيد خيلي از گره هايارتباطي زوج ها زماني پيش مي آيد که زمان خوبي براي بررسي يکموضوع انتخاب نشده است. مثلا وقتي يک زن احساس مي کند مرد در آن لحظهتمرکز کافي ندارد - با توجه به "زبان بدن" و شناختي که از حرکات ورفتار مرد دارد- با اين همه در آن لحظه از او مطالبه تمرکز مي کند يامرد دقيقا لحظه اي که مي داند حساسيت زن در آن لحظه، اجازه بررسيمنطقي تر آن موضوع را نخواهد دارد با اين همه شروع به باز کردن صورتمسأله مي کند.
0
مشاهده پست مشابه :
دانلود نرم افزار Send Hit v2-افزایش بازدید واقعی وبلاگ وسایت شما