چگونه زنان میل جنسیشان را از دست میدهند؟
- 2:15
- يکشنبه 31 خرداد 1394
- نظرات
در بسياري از زنان كاهش هورمون، استرس هاي شغلي، مشكلات بين فردي باهمسر، يائسگي و ساير مسائل باعث از بين رفتن ميل جنسي ميشود.
زندگي بدون تمايل جنسي!
از دست رفتن ميل جنسي يكي از شايع ترين اختلالات آميزشي است كه زنانزيادي را در سنين مختلف درگير مي كند. برخلاف مردان كه عدمتوانايي نعوظ شايع ترين مشكل جنسي آنها مي باشد، در مورد زنان تركيبياز مسائل فيزيكي و روحي باعث ايجاد اختلال در ميل جنسي مي شود و اينچيزي است كه به راحتي با تجويز يك دارو، درمان پذير نخواهدبود. اما امروزه به كمك درمان هاي مختلف ، امكان بازگشت اينغريزه به حالت طبيعي را تا حدودي امكان پذير كرده اند.
از دست دادن ميل جنسي چيست؟
برخلاف تصور عامه، متخصصان معتقدند كه آميزش جنسي متوالي تاثيري برميل جنسي و يا خشنودي از آن ندارد.
بعضي ها معتقدند كه ميل جنسي چيزي فراتر از مشكل مربوط به كاهشاين ميل است. انگيزش جنسي يك مولفه بيولوژيكي از اميال است كهبازتاب آن به صورت ميل جنسي خود انگيز شامل تفكر جنسي، تخيلشهوتزا و رويا بروز ميكند.
در واقع نتيجه سيگنال بدن چيزي مشابه كردار جنسي است. ميل وانگيزش جنسي به طور طبيعي با افزايش سن كاهش مي يابد. اما ميلجنسي تركيبي از فاكتورهاي رواني و بين فردي را نيز در بر ميگيردكه در مجموع باعث آمادگي براي انجام آميزش است.
بالاتر و فراتر از شهوت چيزي مشابه صميميت در روابط باعث ايجادآمادگي براي آميزش جنسي مي شود.
به عنوان مثال اگر شما از همسر خود ناراحت باشيد ، ممكن است درآن برهه زماني دچار شهوت شويد ولي حاضر نخواهيد بود به همسر خودنزديك شويد. بنابراين تمامي جنبه هاي موثر در ميل جنسي بايد موردآزمايش قرار گيرد تا دليل اصلي مشكل مشخص شود. شايع ترين عواملاز دست رفتن ميل جنسي در زنان عبارتند از:
1- مشكلات روابط بين فردي: مسائل عملكردي همسر، عدم رضايت روحي درروابط، تولد فرزند و تبديل شدن به پرستار كودك باعث كاهش ميلجنسي مي شود.
2-تاثيرات اجتماعي فرهنگي: استرسهاي شغلي، فشار همگنان وتصاوير رسانه اي از جنسيت ميتواند به طور منفي ميل جنسي را تحت تاثيرقرار دهد.
3-كاهش تستسترون: هورمون تستسترون ميل جنسي مردان و زنان را تحت تاثيرقرار ميدهد. سطح تستسترون در دهه 20 زندگي زنان در اوج مقدار خودميباشد و سپس به موازات افزايش سن مقدار آن نيز به طور متواليكاهش خواهد يافت تا دوران يائسگي شروع شود، هر چند كه دورانيائسگي نيز پايان ميل جنسي در همه زنان نيست.
4-مشكلات باليني: بيماريهاي روحي مثل افسردگي يا اختلالاتتيروئيدي، اندرومتروز و يا فيبرويدز ميل جنسي زنان را تحت تاثير قرارميدهد.
5-داروها: بعضي داروها مثل داروهاي ضد افسردگي خاص، داروهايكاهنده فشار خون و داروهاي ضد بارداري خوراكي باعث كاهش ميل جنسي ميشود.
6-سن: سطح خون حاوي آندروژن به موازات افزايش سن مدام در حال كاهشخواهد بود.
درمان
بدليل اينكه اين اختلال حاصل تركيبي از مسائل فيزيكي و روحي است، لذاتركيبي از درمان ها براي رفع اين اختلال لازم است.
1- مشاوره فردي/ درمان جنسي: درمان جنسي براي افراد و زوجين بسيارموثر است. عدم ميل جنسي معمولا هر دو طرف را تحت تاثير قرار مي دهد ولذا مشاوره هر دو مي تواند بسيار موثر و مفيد واقع شود.
2-تعويض داروها و يا تغيير در ميزان مصرف: اگر دليل اصلي اختلالداروها باشد، تغيير در نوع دارو و استفاده از درمانهاي جايگزينتوصيه مي شود. به عنوان مثال اگر داروهاي ضد بارداري خوراكي باعثكاهش سطح تستسترون شده مي توان از روش هاي ديگر ضد بارداري كهغير هورموني است استفاده كرد.
3-توجه به مشكلات باليني: درمان امراض خاص مثل فيبروئيد به كمك جراحيمي تواند مفيد باشد.
4-استروژن هاي واژني: در زنان يائسه، خشكي واژن كه دليل اصلي عدمرضايت از آميزش است به كمك كرم استروژن واژني قابل درمان است.
5-درمان تستسترون: با اينكه هورمون يا داروي خاصي براي درمان مشكلاتجنسي وجود ندارد، اما بعضي متخصصان زنان و زايمان استفاده از اينهورمون را براي افزايش سطح آن به حد طبيعي پيشنهاد مي كنند.
0
مشاهده پست مشابه :
شمال چت|مهریا چت|گیلان چت|گلستان چت|مازندران چت|گرگان چت babolchat.ir بابل چتchitozchat.ir